Bo jak zacząć urlop to najlepiej z przytupem

Każda podróż jakoś musi się zacząć, lepiej lub gorzej, ale jakiś początek musi być. Nasza zaczęła się z dreszczykiem emocji i podwójnym przytupem w momencie jak tylko wsiedliśmy do taksówki:

- na dworzec poprosimy
- a skąd ten piękny akcent?
- z pięknego kraju nas Wisłą Proszę Pana, z Polski

I tu kierowca nabrał głęboko powietrza i zawył - Polszka biało cerwoni, do bojuuuuu Polszkaaaa! Znacie ta piosenkę, znacie? - Komu kibicujecie, znacie Borucia, on gra w Celtikach? - Chodzicie na mecze? -  Polszkaaa białooo cerwoni, do boju Boruć do boju Polszkaaaaa! -  A wy znacie hymn Celtików, znacie? - Nie znamy - przyznałam wstydliwie -  modląc się, żeby wreszcie się odwrócił i choć raz spojrzał na jezdnie, zamiast na nas. Na szczęście modlitwy moje zostały wysłuchane i się odwrócił, ale byłam naiwna myśląc, że na jeździe się skupi. Skupił się na wyszukiwaniu czegoś w swoim telefonie,  a następnie zajął się montowaniem telefonu w uchwycie na desce rozdzielczej.

- widzicie , widzicie dobrze?
- tak tak widzimy
- to słuchajcie!


Na wyświetlaczu ujrzeliśmy stadion w barwach biało zielonych i dumnych kibiców odśpiewujących hymn swojej drużyny. Piękna piosenka, prawda?! - pokrzykiwał kierowca - słucham jej codziennie! You never walk aloneeeeeee...again......neveeer!!!

        
Mam wrażenie, że sama zaczęłam nucić tą piosenkę w akcie desperacji. Pewna nie jestem, bo w stresie byłam. Na szczęście koncert został przerwany pojawieniem się wiadomości na wyświetlaczu urządzenia przypominającego nawigację. Kierowca wpatrywał się w ekranik, na przemian przybliżając się i oddalając się na ile to możliwe. Myślałam, ze za chwilę wyrwie kierownice.

- widzicie co tu jest napisane?
- jaka to ulica?
- nie widzę, za daleko - opowiedziałam prawie z płaczem
-nie widze - powiedział Sznupek wciskając nos między zagłówki
- ja tez nie widzę, cholera małe wyświetlacze teraz robią
- ale zaraz , zaraz , gdzie to ja  mam?

I tu kierowca wyciągnął ze schowka wielkie szkło powiększające i zajął się odczytywaniem adresu następnej destynacji, przejeżdzając skrzyżowanie na pomarańczowym świetle.

- a gdzie wy w ogóle jedziecie?
- do Londynu, przynajmniej mamy taką nadzieje
- do Londynu? A po co wy tam jedziecie? Tam same gbury mieszkają
- pozwiedzać trochę jedziemy
- a co tam do zwiedzania jest, byłem 20 lat temu i więcej nie pojadę
- W Edynburgu tez byłem, ci to jeszcze gorsi od tych z Londynu
- jak to gorsi? Przecież to Szkoci.
- Szkoci, Szkoci ale złośliwi Szkoci, oni to nawet z pogrzebu się śmieją!
- no to gdzie twoim zdaniem najlepiej wyjeżdżać na wakacje? Gdzieś w ciepłe kraje?
- FUCK NAH! Byłem raz w Turcji i w ciągu dwóch tygodni dwa razy się zgubiłem, dwa razy mnie okradli, oszukał mnie taksówkarz, zatrułęm się ich bimbrem, dostałęm uczulenia na słońce i żona się prawie ze mna rozwiodła. Nigdy więcej!

Chciałam coś jeszcze powiedzieć, ale na nasze szczęście dojechaliśmy na miejsce. W tym momencie dworzec okazał się dla nas najpiękniejszym miejscem na świecie. Radośnie pożegnaliśmy szalonego kierowcę i wsiedliśmy w super wygodny i super szybki pociąg. Po 4,5 godzinie byliśmy na miejscu. Szkocja pożegnała nas z przytupem, a Londyn przywitał nas pięknym uśmiechem, na gbura nie wyglądał:)