Czy zawsze musi być jakiś tytuł?

Jak babcię kocham, jeszcze trochę, a zabraknie mi paliwa, stanę gdzieś na środku drogi i trzeba będzie mnie holować. Nie wiem jak Wy, ale Ja mam wrażenie, że słońce się wzięło i się obraziło i już nie wróci, a my do końca życia będziemy tkwić w tym okropnym zimowym marazmie. Wpadło te słońce na chwile zazieleniło okolicę, posypało kwiatami i nagle uciekło. Wróciła zima i wszystko zabiła.

To jest chyba najgorszy okres w roku, gdzie kończą się zapasy energii z poprzedniego lata, przestaje smakować ciezkostrawne i monotonne jedzenie i nie mam pomysłu na kolejną zapiekankę. Marzy mi się chrupiąca sałata i rzodkiewka i szczypior pachnący latem i piękne dojrzałe pomidory. Tęsknie za spacerem w promieniach słońca gdzieś w parku lub nad jeziorem.  

Moja irytacja sięga zenitu, denerwują mnie ludzie w autobusie, koleżanka w pracy, Hindus na poczcie i kobieta w pralni. A najbardziej denerwuje mnie Sznupek. Cholera mnie bierze jak siedzi przy komputerze, jeszcze większa cholera mnie dopada jak przy tym komputerze nie siedzi i kręci się po mieszkaniu robiąc bałagan.

Jednak chyba bardziej niż Sznupek denerwuje mnie moja skromna osoba. Wkurzam się, że mnie denerwuje każda pierdoła, wkurzam się, bo uśmiechać mi się nie chce. Pisać mi się też nie chce.

Kontrolka mi się pali, nie wiem jak daleko ujadę....