Jak jeść arbuza i się nie ufaflunić? I dlaczego nie wolno połykać pestek?

No właśnie jak jeść? Arbuzy uwielbiam od dziecka. Pamiętam jak zawsze czekałam na sezon arbuzowy w Polsce, który zaczynał się jakoś z końcem lipca. Pierwsza ustawiałam się w kolejkę jak tylko zobaczyłam, że w warzywniaku pojawiły się skrzynki z tymi olbrzymami. Taki plaster zimnego arbuza smakował lepiej niż czekoladowe lody. Jedynie, co mnie denerwuje w arbuzie to lejący się po brodzie sok i pestki. Po pierwsze jest ich dużo, po drugie są straszne śliskie, małe i ciężko je w dłoń uchwycić. Po trzecie, przez pestki miałam kiedyś koszmary. Chociaż nie wiem, czy przez pestki, czy raczej przez mojego osobistego rodziciela. Zawsze mnie tata pouczał, "usuń wszystkie pestki", "jedzenie pestek jest niezdrowe", "jak połkniesz pestkę, to ci w brzuchu urośnie wielki arbuz i pękniesz". No i pewnego dnia stała się tragedia, połknęłam pestkę! Co ja się nagłowiłam, żeby tę pestkę oddać z powrotem, no żadną stroną nie chciała wyjść, a raczej wypaść. Uwierzcie, próbowałam z całych sił. No nic, pomyślałam, przyszło mi pęknąć. Pół nocy nie spałam, cały czas się po brzuchu macałam i sprawdzałam, czy już ten arbuz wyrósł. Jakoś nie urósł do dzisiaj, choć zdarzyło mi się od tego czasu połknąć jakieś tysiąc dwieście dwadzieścia arbuzowych pestek. Postanowiłam, że już trzeci raz nie dam się tak nabrać. Tak, tak, nie pomyliłam się, napisałam "trzeci raz", bo w między czasie dałam się nabrać drugi raz. Tym razem z pestkami od czereśni. Mówi do mnie tata - a co ty robisz, pestki połykasz od czereśni? Przecież jak te pestki puszczą pędy, to ci drzewo urośnie w żołądku, gałęzie wyjdą ci nosem i w szkole będa mieli ubaw. No i co? No i zaś nieprzespana noc!

Najbardziej smakowały mi arbuzy w Azji. Czułam się tam jak w swoim własnym arbuzowym raju. Arbuz w kawałkach, arbuz na patyku, sok z arbuza, sałatka z arbuza, koktajl arbuzowy. Na samo wspomnienie łezka w oku mi się kręci. Tak mi smakowały , że karniąc słonie w Chiang Mai w Tajlandii , wyjadałam im arbuzy z koszyka. No wiem, wstyd straszny, ale przysięgam, nikt nie widział, zanim sięgnełam po arbuza to się dobrze rozejrzałam. Słonie się trochę irytowały i  trąbą mnie za rękę ciągały, ale one przecież nikomu nie zdradzą naszej tajemnicy. Na swoje usprawiedliwienie tylko dodam, że takich soczystych, poręcznych i barwnych arbuzów to ja w życiu nie widziałam i smakowały o wiele lepiej niż te pokrzywy, które wyjadałam kaczkom w dzieciństwie.

No ale, wróćmy do meritum sprawy, jak zjeść arbuza i się nie ubrudzić? Chociaż doświadczenie w jedzeniu arbuza mam ogromne, to nadal nie wiem jak to zrobić, żeby się nie uciapać arbuzowym sokiem po same pachy, o cyckach nie wspomnę. Wiem, wiem, powiecie, że można pokroić w kostkę i jeść widelcem z miseczki, ale to nie to! Ja lubię obgryzać arbuza do skórki, aż do zielonego. Już sama nie wiem, czy to trzeba najpierw gryźć, a później wsysać soki, czy może na odwrót? A co z pestkami? Zjadacie czy wyrzucacie? Tylko Was proszę, nie mówcie mi, że od pestek rosną arbuzy w brzuchu, bo nie uwierzę. Ja tam z grubsza patroszę, trochę zjadam,  trochę chowam na "potem" między cyckami, a raczej one same się tam chowają, jakby lepszego miejsca nie znały.
Liczę na Was Kochani, jak jeść arbuza, żeby się nie ufaflunić? Sznupka nie mam co pytać, bo on arbuzów  nie lubi, twierdzi, ze to sama woda i jeszcze się lepi, a wszystko co się lepi jest dla niego bleee i fujjj. Sznupek nawet kurczaka w KFC je za pomocą noża i widelca, a czekoladki przez papierek. Serio!