Koraliki w nosie i Napoleon Bonaparte, czyli co słychać w rodzinie nieidealnej ?

Dawno nie plotkowaliśmy o rodzinie królewskiej, ostatni raz chyba przy okazji narodzin Królewicza Jurka. Przyczyna bardzo prozaiczna, nic ciekawego się na dworze królewskim nie dzieje, cała rodzina zachowuje się idealnie, a wiadomo od zawsze, że jak ktoś jest idealny to znaczy, że jest nudny. Już tak sobie myślałam, że skoro nie ma co pisać o rodzinie królewskiej , to może napiszę coś o swojej, jakże królewskiej rodzinie, choć nieidealnej.

Na przykład, moja Rodzicielka ostatnio otworzyła sobie konto na FaceBook'u. Ktoś powie, no to chyba dobrze, dwie córki na emigracji ma, to i kontakt lepszy i zagadać można, poczuć tą bliskość na odległość, tak na wyciągnięcie ręki niemal. Też tak sobie pomyślałam, jak otrzymałam zaproszenie od Rodzicielki. Zaproszenie przyjęłam i czekam na pierwszy kontakt, słowo pierwsze, komentarz do zdjęć choćby, no choćby "lajka" jednego. A tu nic - CISZA! Następnego dnia już o 6.00 rano jest , jest ! Pierwsze kontakt nawiązany! Mam wiadomość! Rodzicielka zaprasza Cię do gry "Wiejskie Życie" - przeczytałam z niedowierzaniem. Z bólem serca odrzuciłam zaproszenie, bo co jak co, ale w tym wieku nie będę się uczyć jak doić krowy, do tego wirtualnie. No nic, Rodzicielka się nie poddaje tak łatwo, dzisiaj rano zaprosiła mnie do Świata Potworów. Myślę sobie - a niech stracę - mogę do potworów dołączyć,ale nie zdążyłam, bo się tak wkurzyłam, że aż mnie do teraz telepie. Co ja dalej czytam? Rodzicielka zaprasza Roberta do Świata Potworów, stawia drinka i rozdaje darmowe prezenty. No nieeee, to jakiś Robert dostaje drinki i darmowe prezenty, a ja mam krowy doic i pole orać. Obraziłam się! Jestem ciekawa co na te drinki powie Osobisty Rodziciel jak sie dowie.

Osobisty Rodziciel też do idealnych nie należy, za sprawą krótkiej pamięci. Dobrze, że Osobisty ma długie nogi, bo ile to on się w życiu nachodził szukając kluczy do mieszkania, kluczyków do samochodu, radia samochodowego, które, jak się okazało, całą noc leżało na dachu samochodu, choć Osobisty się upierał, że przecież tu na szafie wczoraj wieczorem położył, dokładnie pamięta i niech mu nikt kitów nie wciska, że było inaczej. Ale mimo tej krótkiej pamięci starał się Osobisty aktywnie uczestniczyć  w naszym życiu. Na przykład dwa razy poszedł na zebranie do mojej szkoły podstawowej. Pierwszy raz poszedł i wrócił po 10 minutach, bo zapomniał do której klasy chodzę, zapisał sobie na kartce i poszedł drugi raz. W liceum juz nie miał tego problemu, bo szedł na specjalne zaproszenie Pani Dyrektor i wszystkie dane miał wypisane na zaproszeniu. Pamiętam, że wtedy się modliłam, żeby miał jeszcze krótszą pamięć niż zazwyczaj, żeby jakaś amnezja wybiórcza go dopadła w drodze do domu. Niestety modlitwy nie zostały wysłuchane, a mi pozostało wysłuchać długiego ojcowskiego kazania. Kiedyś, na wskutek tej krótkiej pamięci, poszedł na jakąś imprezę rodzinną, rozsiewając dokoła zapach lawendy i porannej rosy. Nie, nie, to nie jest jakaś wyszukana nazwa męskich perfum.

• Tata, tata!
• Co?
• Co ty robisz?
• Włosy układam, nie widzisz?
• Ale lakier do włosów stoi w łazience, zielona butelka
• A co ja trzymam w ręku?
• Odświeżacz do powietrza
• O! Ku...wa!

Siostra też nie jest idealna, ale ona jeszcze o tym nie wie. Staram się jej to powiedzieć od 30 lat, ale odkąd próbowałam jej wmówić, że znaleźliśmy ją na złomowisku, jak była niemowlakiem, to nie chce mi w nic wierzyć. Zresztą ma też żal, że jej herbatkę koperkową podpijałam z butelki i zupki wyjadałam. Tylko nie wiem o co ten żal, skoro dzięki temu ma teraz figurę modelki. Nie doceniła poświęcenia dla dobra sprawy.
Brat mój, może idealny nie jest, ale idealnie potrafi czarować naszą Rodzicielkę, wystarczy jeden uśmiech, dwa buziaki i Rodzicielce sam się portfel otwiera. Chociaż jedno muszę przyznać, idealnym dzieckiem był. Nigdy nie płakał, nigdy nie marudził, nic go nie bolało, zawsze uśmiechnięty. Nawet jak nam się zgubił na cały dzień i przyjechał do domu w eskorcie dwóch policjantów, uśmiech z buzi mu nie schodził. Policjanci znaleźli go dużo wcześniej, ale trochę im zajęło ustalenie jego danych osobistych, chociaż Brat bardzo dobrze wiedział gdzie mieszka i jak się nazywa. Problem w tym, że nikt nie mógł go zrozumieć...

• a jak się chłopczyku nazywasz?
• Ciaciek Anciak
• a gdzie mieszkasz?
• na Jebowej w Tetinie

               
Z tą jego wymową to ogólnie było wesoło, do dzisiaj pozostaje tajemnicą, co Brat rozumiał przez wyraz "loki mamoki"? Musiało to być coś bardzo ważnego, bo przez pół dnia chodził i zamęczał rodzinę, że chce "loki mamoki" i już. Z liczeniem też było kiepsko. Pierwszą cyfrą jaką nauczył się  wymawiać było siedem. Kiedyś o mały włos nie wylądowałby na chirurgi przez to swoje siedem. Bawił się koralikami i wpadł na pomysł, że parę z nich sobie schowa na później. Długo nie myśląc schował je do nosa i przybiegł ze swojego pokoju, żeby nas o tym poinformować, lekko wystraszony, bo ciężko mu było oddychać. No i się zaczęła akcja ratownicza.....

• dmuchaj! Mocno dmuchaj! (jeden wypadł)
• no jeszcze raz!
• ile ich tam wepchnąłeś?
• siedem!
• jak siedem?
• no siedem!
• DMUCHAJ!
• już nie ma
• no jeszcze sześć
• nie ma 
• tylko jeden wypadł!
• nie - siedem

Najbliższa ideałowi jest nasza Babcia, nie bez powodu zwana Napoleonem Bonaparte rodziny. Nie będę tu pisać, kto tak Babcię nazwał, żeby sobie Sznupek minusów w rodzinie nie łapał. Dodam tylko, że to wszytko z totalnego uwielbienia dla Babci. Dlaczego akurat Napoleon Bonaparte? Bo mała wzrostem, ale wielka duchem i zadziorna z charakteru. Wzrok i słuch to nasza Babcia ma jak ten wilk z Czerwonego Kapturka.

• Babcia podsłuchiwałaś?
• Ja? W życiu! Akurat tamtędy przechodziłam
• Babcia, gdzie tam zaglądasz?
• Ja nie zaglądam, ja tylko sprzątam
• Babcia, co mi tu z kieszeni wyciągasz?
• Ja nic nie wyciągam, ja do pralki wkładam
• Babcia, a skąd Ty to wiesz?
• Bo ja dziecko wszytko wiem, mnie nie trzeba nic mówić   

 To się zgadza, ze Babcia wie wszytko najlepiej, ale nam to nie przeszkadza, bo każdy chciałby mieć w domu takiego Małego Generała, co smaży najlepsze naleśniki na świecie, zabiera co roku na wakacje wszystkie swoje wnuki, potrafi uszyć wymarzoną spódniczkę lub wygodne spodnie, nigdy nie jest zmęczona, zawsze wysłucha, pomoże i przytuli. Babcia prawie idealna:)

Ale się rozpisałam!  A miało być o rodzinie królewskiej, tylko co ja Was będę zanudzać, u nich nic ciekawego się nie dzieje.....


Z pozdrowieniami
Sznupcia (prawie)Idealna