Kolorowa Zebra i śmiercionośna kukurydza, czyli szkolenia pracowników w Szkocji oraz przepis na tuńczyka

Pracując w szkockiej służbie zdrowia należy nastawić się na niezliczoną ilość szkoleń i zajęć teoretycznych. Ja szkolenia bardzo lubię, bo to świetny czas na to, żeby sobie poplotkować i napić się darmowej kawy, chociaż ja zawsze mam darmową kawę, ale ta na szkoleniu smakuje inaczej, jakoś tak lepiej. Moim osobistym "numerem jeden" jest szkolenie, które można zamknąć pod jednym hasłem - Diversity, czyli tłumacząc na polski - różnorodność.
Krótko mówiąc na szkoleniu wpajają nam, że każdy jest inny i każdego należy traktować z szacunkiem i pod żadnym pozorem nie wolno nikogo dyskryminować ze względu na rasę, wyznanie, płeć czy przynależność do kółka gospodyń wiejskich. Znany temat, prawda? A więc co wynika z poszanowania tej naszej różnorodności?

• Nie ma już mamy i taty, są tylko rodzice       

Ze względu na to, że od 2002 roku w Wielkiej Brytanii pary/małżeństwa homoseksualne mogą adoptować dzieci, życie przestało być takie oczywiste. Do małego pacjenta nie można się zwrócić z prostym zapytaniem- a co słychać u mamy i taty? - bo może się okazać, że mały pacjent ma mamę 1 i mamę 2 lub tatę 1 i tatę 2 i co wtedy. Dziecko się może obrazić, a tata Nr 1 zdenerwować i już niemiła sytuacja gotowa. Więc dla zapobiegnięcia takim sytuacjom dostaliśmy wytyczne, aby w zależnościach rodzinnych używać słowa rodzic/rodzice.

• Można być białym, rudym i kolorowym, ale czarnym już nie   

O rasizmie napisano już chyba wszystko co się tylko dało, więc nie będę się zagłębiać w temat. Jednakże jedna sprawa nie daje mi spokoju i balansuje tu po cienkiej linie,a nawet stąpam po cienkim lodzie, bo staram się tą zagadkę w pracy rozwiązać wprawiając moich kolegów w straszne zakłopotanie. Nie wiem dlaczego słowo "czarny" w stosunku do mieszkańców czarnego lądu jest określeniem obraźliwym? Czy oni w tej Afryce nie wiedzą, że są czarni? Czy my jesteśmy zobowiązani do zachowania jakiejś wielkiej tajemnicy, nie wymawiając słowa zaczynającego się na "cz"? Dochodzi z tego powodu do absurdalnych sytuacji. Mamy w pracy dwóch Staśków. Jeden jest rudy, a drugi jest czarny i czasami trzeba określić o jakim Staśku się mówi. Wygląda to mniejwięcej tak:

• Sznupcia Stasiek dzwonił, że nie przyjdzie do pracy 
• Który Stasiek?
• Eeeee...... no Stasiek nierudy
• Masz na myśli Staśka Czarnego?
• SZNUPCIA! Nie powinnaś tak mówić
• A dlaczego? Przecież ja się nie obrażam jak ktoś mówi, ze jestem biała?
• No ale nie powinno się określać człowieka po kolorze skóry
• A biednego Staśka po kolorze włosów to można?
• No, ale nic nie ma złego w słowie rudy!
• No to jak niby mam określić Staśka Czarnego, żeby było poprawnie?
• No nie wiem....ale możemy mówić Kolorowy Stasiek
• No weź! Ty nie rób ze Staśka zebry, bo wtedy dopiero się obrazi
• Sznupcia ja już z Tobą nie gadam na ten temat

• Wszystkie religie sa tak samo ważne, ale te egzotyczne mają lepiej  

Jedną z żelaznych zasad jest to , że w pracy na tematy religijne się nie dyskutuje. Wszystkie religie świata sa tak samo ważne i respektowane przez wszystkich pracowników. Chyba w teorii, bo w praktyce wygląda to trochę inaczej. Kolega, który pochodzi z Indii zadzwonił, że musi jechać na pogrzeb dziadka i nie będzie go przez miesiąc,  bo tyle u niego  we wsi trwają obrzędy pogrzebowe. Nikt mu słowa nie powiedział, bo przecież każdy ma prawo do wolnego na czas pochówku członka rodziny. Ten sam kolega nie może pracować w soboty, bo akurat w ten dzień chodzi na jakieś spotkania ich wspólnoty religijnej, nikt w grafik na sobotę go nie wstawi, bo to przecież mogłoby to obrazić jego uczucia religijne.
Z drugiej strony, ja się pytam, czy mogę mieć wolne w Pierwszy Dzień Świąt, to usłyszałam, że przecież są ŚWIĘTA i każdy by chciał wolne mieć. I gdzie tu sprawiedliwość, się pytam grzecznie? Gdzie moje uczucia?

No, ale szkolenia z "różnorodności" to nie jedyne jakie funduje nam firma. Są tez BHP, gdzie uczą nas jak myć ręce,  ustawiamy się w rzędzie przy zlewie i myjemy ręce płynem dezynfekującym, a później wkładamy te biedne ręce pod taką lampę i wyskakują niebieskie plamy w miejscach gdzie te dłonie są niedokładnie umyte, a po naszemu mówiąc, są zwyczajnie brudne. Następnie musimy wysłuchać jak wchodzić na drabinę, jak kucać, jak się schylać i którędy do wyjścia ewakuacyjnego w razie pożaru. I tak co pół roku w koło Macieju.

Najgorsze są szkolenia ze zbiorowego żywienia i z higieny żywieniowej, bo one zazwyczaj zakończone sa egzaminem, więc o błądzeniu myślami gdzieś w obłokach nie ma mowy, trzeba uważać i trzeba robić notatki. Chociaż muszę przyznać, ze bardzo ciekawe są to wykłady. Kiedyś na przykład dużo się nauczyłam o ryżu -możecie o tym  poczytać TUTAJ

Na takich szkoleniach dowiaduję się jakie niebezpieczeństwa czyhają na nas w kuchni. I tak to ostatnio dowiedziałam się, że od tego miesiąca zakazano serwowania kanapek i sałatek z kukurydzą. Dlaczego? Ponieważ kukurydzą można bardzo łatwo się zakrztusić, dość spora ilość  niebezpiecznych przypadków została już odnotowana w tym roku, więc dietetycy postanowili wycofać kukurydzę ze szpitalnego obiegu. Sprawa na tyle poważna, że rodzina uduszonego pacjenta mogłaby pozwać szpital o odszkodowanie, więc nie ma co ryzykować i tak już nadszarpniętego budżetu służby zdrowia. Zastanawiam się czy taki sam los spotka ukochany przez Brytyjczyków groszek? Bo skoro można sie udławić kukurydzą, to groszkiem chyba też? No chyba, że to znów o kolor chodzi i żółte wyszło z mody?

No i tak się teraz zastanawiam, dylemat mam znaczy??? Przygotowałam dla Was przepis, ale zawiera w sobie kukurydzę. Obiecujecie, że się nie zakrztusicie, bo nie chcę Was mieć na sumieniu? W najgorszym wypadku, ci mnie odważni mogą kukurydzę pominąć lub zastąpić groszkiem:)

                                
Składniki:

Tortille
Tuńczyk w oliwie
ser żółty
kukurydza
szczypiorek
keczup
pieprz

Rozgrzewamy patelnie na średnim ogniu. Mieszamy ze sobą tuńczyka, posiekany szczypiorek, kukurydzę, pieprz i odrobinę keczupu. Najlepszy jest tuńczyk w oleju, bo olej nada aromatu całej potrawie. Oczywiście nie potrzebujemy całego oleju, połowe można odlać. Ścieramy ser na tarce, posypujemy tortille, wykładamy mieszankę tuńczykową i znów posypujemy serem, zawijamy tortille w kopertę lub w rulon i kładziemy na patelni. Smażymy przez parę minut z każdej strony. Dobrze jest przyciskać jakąś łyżką lub szpachelką. Gotowe!